Jest to język skryptowy stworzony przez firmę Netscape jako LiveScript, którego celem było rozszerzenie możliwości HTMLa w taki sposób, aby strony stały się bardziej atrakcyjne pod względem sposobu prezentacji danych oraz zostały wzbogacone o możliwość interakcji z użytkownikiem. Na mocy porozumienia z firmą Sun Microsystems w 1995 roku oficjalnie narodził się pod obecną nazwą - JavaScript.
Istnieją dwie szkoły, jeżeli chodzi o powiązania JavaScript - Java: jedni uważają, że JavaScript sięga swoimi korzeniami języka Java, a inni dowodzą, że poza nazwą - niewiele mają ze sobą wspólnego. Ograniczę się tutaj do pokazania podobieństw i różnic.
Przede wszystkim JavaScript jest językiem skryptowym - tzn. interpretowanym. Nie musi być kompilowany do kodu maszynowego, a żeby zobaczyć jak działa aplikacja, którą napisaliśmy za jego pomocą - wystarczy przeglądarka internetowa obsługująca JavaScript - czyli np. taka, której teraz używasz. Ze względów bezpieczeństwa nie można zapisywać na dysku komputera, na którym przeglądana jest dana strona. Wszelkie odwołania do funkcji i obiektów wykonywane są w trakcie wykonywania programu. Java natomiast jest w pełni obiektowym językiem programowania pozwalającym na budowanie zaawansowanych i skomplikowanych programów, a ze względu na to, że są uruchamiane w specjalnym środowisku - Wirtualnej Maszynie Java - niezależnych od platformy sprzętowej i systemowej. Podobieństwa pomiędzy Java i JavaScriptem można zauważyć np. w samej składni języków.
Język jest relatywnie łatwy do opanowania - nic nie stoi na przeszkodzie, aby zacząć używać go już po kilku minutach od rozpoczęcia nauki. Ponieważ jest to najbardziej rozpowszechniony język skryptowy, w Internecie można znaleźć setki stron z kursami oraz gotowymi, przykładowymi skryptami, a także miliony witryn wykorzystujących JavaScript. O jego popularności w dużej mierze zadecydował fakt, iż pozwala on na odciążenie serwerów i ograniczenie zbędnych danych, wysyłanych przez Internet. Można sobie wyobrazić sklepy internetowe, w których nieodzownym elementem są formularze wypełniane przez użytkownika. Dzięki JavaScript można sprawdzić poprawność wprowadzonych danych na komputerze klienta, pomijając przy ewentualnym błędzie scenariusz, w którym dane są wysyłane, serwer zużywa moc obliczeniową na ich sprawdzenie, wygenerowanie strony z opisem błędu i odesłaniem jej z powrotem na komputer klienta.
JavaScript jest nieustannie rozwijany. Z biegiem czasu pojawiły się obiekt Image i tablica document.images w JavaScript 1.1, dzięki czemu można było podmieniać obrazy. Wraz z wersją 1.2, DHTMLem i warstwami, możliwości projektowania interaktywnych, dynamicznych stron zwiększyły się zdumiewająco. Powstały liczne biblioteki, odciążające użytkownika z konieczności pisania powtarzającego się często kodu, a także dbające o to, żeby efekt był zgodny z założeniami na najpopularniejszych przeglądarkach.
Do tego wszystkiego, po oswojeniu się z JavaScriptem każdy będzie mógł dodać własne spostrzeżenia i stać się kolejnym zwolennikiem jego używania przy tworzeniu stron www, a zatem do dzieła!
Największą wadą JavaScript są różnice w interpretacji kodu w różnych przeglądarkach. Zdarza się tak, że różne polecenia w różnych przeglądarkach realizują to samo. Przykładem jest getElementById - proponuję w wolnej chwili sprawdzić efekty tylko na różnych buildach MSIE 6.0. Jest to efekt walki pomiędzy producentami przeglądarek, którzy chcieli przeforsować swoje koncepcje i narzucić je użytkownikom. To dodatkowo objawia się w braku spójnej i jednoznacznej dokumentacji. Nie można być pewnym, że kod napisany nawet zgodnie z zaleceniami W3C będzie prawidłowo działał na wszystkich przeglądarkach. Oczywiście najwięcej problemów jak dotąd przysparzał Internet Explorer.
